మొన్న చెప్పాను కదా... మా ఆఫీసు కాంపస్ లో రంగోలి, పెయింటింగ్, ఫోటోగ్రఫి competition ఉంది అని. వాటి results ఈరోజు తెలిసాయి. నేను ఊహించినట్టే నాకేం రాలేదు ;). కనీసం మా కంపెనీలో వేరేవాళ్ళకి కూడా ఎవరికీ రాలేదు (entries వెళ్ళిందే రెండో మూడో అనుకోండి... అది వేరే విషయం).
కానీ రంగోలిలో మాత్రం మా కంపెనీ టీంకి థర్డ్ ప్రైజ్ వచ్చింది. Congrats to them.
బహుమతులు గెలుచుకున్న entries ...
పెయింటింగ్:
ఫోటోగ్రఫి:
రంగోలి:
Thursday, January 28, 2010
రంగులలో 'కళ'వో....
మాయబజార్ రంగుల్లో తీస్తున్నారని తెలియగానే మీకేమైనా అనిపించిందా?
నాకైతే పెద్దగా ఏమీ అనిపించలేదు. ఆ... అందులో ఏముందిలే అనుకున్నాను.
అంటే... ఆ పని అంత తేలిక కాదని నాకు తెలుసు. దాని వెనక సంవత్సరాల నుండి ఎంతో మంది పడిన కష్టం ఉందని తెలుసు. కానీ ఎందుకు అంత కష్టపడటం అనిపించింది.
మా అన్న అయితే దానికి సంబంధించిన ప్రోగ్రాం టీవీలో ఎప్పుడు వచ్చినా వదలకుండా చూస్తాడు. ఎంటబ్బా అంత పిచ్చి అనుకునేదాన్ని. తెలిసిన సినిమానే, ఎన్నోసార్లు చూసిన సినిమానే కదా... కాకపోతే కలర్ లో... అంతే కదా అనిపించేది.
సినిమా రిలీజ్ అవుతుందని తెలిసి... రిలీజ్ రోజే చూద్దామని టికెట్స్ బుక్ చేస్తా అన్నాడు. మూడు గంటలు ధియేటర్ లో ఆ సినిమా చూడగలమా... బోర్ కొడుతున్దేమోరా అన్నాను. ఏం కొట్టదు... ఇంతకు ముందు ఎన్నిసార్లు చూసినా బ్లాకు అండ్ వైట్ లోనే కదా చూసింది.. కలర్ లో బాగుంటుంది. ఇంకా dts కూడా ఉంది కదా... అన్నాడు. అయినా నాకేమి exciting గా అనిపించలేదు.
ఈరోజు మాయబజార్ కలర్ ఫొటోస్ వచ్చాయి మెయిల్ లో. అంతే!
అందులో సావిత్రి గారిని చూడగానే డిసైడ్ అయ్యాను... ఈ సినిమా ఎలా అయినా ధియేటర్ లో చూసి తీరాల్సిందే అని.
మరిన్ని ఫోటోలు ఇక్కడ.
నాకైతే పెద్దగా ఏమీ అనిపించలేదు. ఆ... అందులో ఏముందిలే అనుకున్నాను.
అంటే... ఆ పని అంత తేలిక కాదని నాకు తెలుసు. దాని వెనక సంవత్సరాల నుండి ఎంతో మంది పడిన కష్టం ఉందని తెలుసు. కానీ ఎందుకు అంత కష్టపడటం అనిపించింది.
మా అన్న అయితే దానికి సంబంధించిన ప్రోగ్రాం టీవీలో ఎప్పుడు వచ్చినా వదలకుండా చూస్తాడు. ఎంటబ్బా అంత పిచ్చి అనుకునేదాన్ని. తెలిసిన సినిమానే, ఎన్నోసార్లు చూసిన సినిమానే కదా... కాకపోతే కలర్ లో... అంతే కదా అనిపించేది.
సినిమా రిలీజ్ అవుతుందని తెలిసి... రిలీజ్ రోజే చూద్దామని టికెట్స్ బుక్ చేస్తా అన్నాడు. మూడు గంటలు ధియేటర్ లో ఆ సినిమా చూడగలమా... బోర్ కొడుతున్దేమోరా అన్నాను. ఏం కొట్టదు... ఇంతకు ముందు ఎన్నిసార్లు చూసినా బ్లాకు అండ్ వైట్ లోనే కదా చూసింది.. కలర్ లో బాగుంటుంది. ఇంకా dts కూడా ఉంది కదా... అన్నాడు. అయినా నాకేమి exciting గా అనిపించలేదు.
ఈరోజు మాయబజార్ కలర్ ఫొటోస్ వచ్చాయి మెయిల్ లో. అంతే!
అందులో సావిత్రి గారిని చూడగానే డిసైడ్ అయ్యాను... ఈ సినిమా ఎలా అయినా ధియేటర్ లో చూసి తీరాల్సిందే అని.
మరిన్ని ఫోటోలు ఇక్కడ.
Wednesday, January 27, 2010
పుష్ప విలాసం
నెక్లస్ రోడ్ పీపుల్స్ ప్లాజాలో నిన్నటి నుండి horticulture షో నడుస్తుంది. నేను ఇదే మొదటిసారి అటువంటి ఒక షోకి వెళ్ళడం.
హబ్బా... ఎంత బాగుందో... రకరకాల మొక్కలు... రంగు రంగుల పువ్వులు...
అవన్నీ చూస్తూ... చేయి ఖాళీగా ఉండగలదా! మళ్ళీ చేతిలో దురద మొదలయ్యింది...
ఈవెంట్: Horticultural Show
26th Jan to 30th Jan 2010
స్థలం: నెక్లస్ రోడ్, పీపుల్స్ ప్లాజా
హబ్బా... ఎంత బాగుందో... రకరకాల మొక్కలు... రంగు రంగుల పువ్వులు...
అవన్నీ చూస్తూ... చేయి ఖాళీగా ఉండగలదా! మళ్ళీ చేతిలో దురద మొదలయ్యింది...
ఈవెంట్: Horticultural Show
26th Jan to 30th Jan 2010
స్థలం: నెక్లస్ రోడ్, పీపుల్స్ ప్లాజా
Monday, January 25, 2010
ఎవరి పిచ్చి వాళ్లకి ఆనందం
"నేను కవిని కాదన్న వాణ్ణి కత్తితో పొడుస్తా
నేను రచయిత్రిని కాదన్న వాణ్ని రాయెత్తి కొడతా"
అని చంటబ్బాయ్ లో శ్రీలక్ష్మి అనే డైలాగ్ గుర్తుందా?
అచ్చు అలాగే నేను కూడా "నేను పైంటర్ ని కాదన్నవాణ్ని పెన్నెత్తి పొడుస్తా" అన్న టైపులో...
ఎవరేమన్నా సరే... నాకు చేతకాకపోయినా సరే... బొమ్మలు వేయటం మాత్రం ఆపను :D
ఈమధ్య చాలా కాలం గ్యాప్ వచ్చింది.
ప్రతి సంవత్సరం సంక్రాంతి టైంలో మా ఆఫీసు కాంపస్ లో రంగోలి competition ఉంటుంది. ఈసారి పెయింటింగ్, ఫోటోగ్రఫి contests కూడా పెట్టారు. దాంతో మళ్ళీ నా చేతికి దురద పుట్టేసింది. కానీ చాలా కాలమయ్యే సరికి అనుకుంట... ఎంత ప్రయత్నించినా సరైన బొమ్మ ఒక్కటి కూడా వేయలేకపోయాను.
చివరికి ఇది వేసి... ఏదో వేసాననిపించాను...
నాకైతే అంత నచ్చలేదు. మరీ ఫస్ట్ క్లాసు బాబు వేసినట్టుగా ఉంది కదూ?
watercolors మాత్రమే వాడాలి అన్నారు. అది తెలియగానే ఎగిరి గంతేసాను. ఎందుకంటే నాకు watercolors అంటేనే ఇష్టం (వేరేవి అసలు ప్రయత్నించలేదనుకోండి ఎప్పుడూ.. అది వేరే విషయం). కానీ A3 సైజు చార్ట్ పేపర్ మీద మాత్రమే వేయాలి అన్నారు. అది తెలియగానే... ఎగిరినదాన్ని అలాగే ధబేల్ మని పడిపోయాను. చార్ట్ పేపర్ మీద watercolors... నా మొహంలా వస్తుంది.. అని అనుకుంటూనే ఏదో ట్రై చేసాను. నేను అనుకున్నట్టే నా మొహం లానే వచ్చింది.
ఈరోజు తెలిసింది submission డేట్ extend చేసారని. రేపెలాగు సెలవే కాబట్టి... వీలైతే మళ్ళీ ఒకసారి ప్రయత్నించి చూడాలి.
నేను రచయిత్రిని కాదన్న వాణ్ని రాయెత్తి కొడతా"
అని చంటబ్బాయ్ లో శ్రీలక్ష్మి అనే డైలాగ్ గుర్తుందా?
అచ్చు అలాగే నేను కూడా "నేను పైంటర్ ని కాదన్నవాణ్ని పెన్నెత్తి పొడుస్తా" అన్న టైపులో...
ఎవరేమన్నా సరే... నాకు చేతకాకపోయినా సరే... బొమ్మలు వేయటం మాత్రం ఆపను :D
ఈమధ్య చాలా కాలం గ్యాప్ వచ్చింది.
ప్రతి సంవత్సరం సంక్రాంతి టైంలో మా ఆఫీసు కాంపస్ లో రంగోలి competition ఉంటుంది. ఈసారి పెయింటింగ్, ఫోటోగ్రఫి contests కూడా పెట్టారు. దాంతో మళ్ళీ నా చేతికి దురద పుట్టేసింది. కానీ చాలా కాలమయ్యే సరికి అనుకుంట... ఎంత ప్రయత్నించినా సరైన బొమ్మ ఒక్కటి కూడా వేయలేకపోయాను.
చివరికి ఇది వేసి... ఏదో వేసాననిపించాను...
నాకైతే అంత నచ్చలేదు. మరీ ఫస్ట్ క్లాసు బాబు వేసినట్టుగా ఉంది కదూ?
watercolors మాత్రమే వాడాలి అన్నారు. అది తెలియగానే ఎగిరి గంతేసాను. ఎందుకంటే నాకు watercolors అంటేనే ఇష్టం (వేరేవి అసలు ప్రయత్నించలేదనుకోండి ఎప్పుడూ.. అది వేరే విషయం). కానీ A3 సైజు చార్ట్ పేపర్ మీద మాత్రమే వేయాలి అన్నారు. అది తెలియగానే... ఎగిరినదాన్ని అలాగే ధబేల్ మని పడిపోయాను. చార్ట్ పేపర్ మీద watercolors... నా మొహంలా వస్తుంది.. అని అనుకుంటూనే ఏదో ట్రై చేసాను. నేను అనుకున్నట్టే నా మొహం లానే వచ్చింది.
ఈరోజు తెలిసింది submission డేట్ extend చేసారని. రేపెలాగు సెలవే కాబట్టి... వీలైతే మళ్ళీ ఒకసారి ప్రయత్నించి చూడాలి.
Tuesday, January 19, 2010
"కళలు" కాదండీ గోపాల్ గారూ "కలలు"
బాపు గారి మిస్టర్ పెళ్ళాం సినిమాలో ఆమని డైలాగ్ గుర్తుంది కదా...
"కలలు కాదండీ గోపాల్ గారూ కళలు... fine arts"
దాన్నే మనం తారుమారు చేసాం అన్నమాట. ఎందుకంటే మన పోస్ట్ 'కల'ల గురించి కాబట్టి :D
(ఈ పోస్ట్ చేయాలి అనుకోగానే... ఎందుకోగాని ఆ డైలాగ్ గుర్తొచ్చింది... అందుకే అలా పెట్టేసా టైటిల్ :D)
నాకు ఒక్కోసారి నిద్రలో వచ్చే కలలు (ofcourse ఎవరికైనా కలలు నిద్రలోనే వస్తాయనుకోండి :P) అలా గుర్తుండిపోతాయి. కొన్ని ఆ రోజంతా గుర్తుంటాయి... కొన్ని ఎన్ని రోజులైనా గుర్తుంటాయి! అన్నిటికీ కాకపోయినా మనకి వచ్చే కొన్ని కలలకి తప్పకుండా ఏదో ఒక అర్థం ఉంటుందని నాకు అనిపిస్తుంది. ఈ విషయం మీద ఆల్రెడీ చాలా మంది చాలా బుక్స్ కూడా వ్రాసేసారు (నేనేం చదవలేదనుకోండి, అది వేరే విషయం).
కొన్ని కలలైతే మళ్ళీ మళ్ళీ వస్తూ ఉంటాయి. అలాంటప్పుడు తప్పకుండా వాటికి ఏదోఅర్థం ఉంది అనిపిస్తుంది.
కలలని అనలైస్ చేయటం చాలా పెద్ద విషయం. నాకైతే అందులో కొంచం కూడా అనుభవం లేదు.
కానీ మొన్న ఒకరోజు మా ఫ్రెండ్ కి ఒక కల వచ్చింది. అది చాలా విచిత్రంగా ఉందని చెప్పింది. మా ఇద్దరికీ కామన్ ఫ్రెండ్ ఇంకో అమ్మాయికి డెలివరీ అయినట్టు (ఆ అమ్మాయి ఆల్రెడీ క్యారీయింగ్) ... తనకి ముగ్గురు పిల్లలు పుట్టినట్టు. ఇద్దరు అమ్మాయిలు, ఒక అబ్బాయి. అబ్బాయి చాలా అందవిహీనంగా ఉన్నట్టు, కానీ కాసేపట్లోనే మంచిగా అయిపోయినట్టు... అంతలోనే ఏదో సముద్రం... ఇంకా నీళ్ళల్లో చేపలు. ఇలా అర్థం పర్థం లేని combination లో ఉంది ఆ కల. సరే దాని అర్థం ఏంటో తెలుసుకుందామని గూగులమ్మని అడిగితే... అలాంటి కల వస్తే దాని అర్థం తను ప్రేగ్నంట్ అయి ఉండొచ్చు అని ఉంది. మేము పెద్దగా సీరియస్ గా తీసుకోలేదు కానీ, సరిగ్గా అది జరిగిన నాలుగు రోజులకి తెలిసింది తను నిజంగానే క్యారీయింగ్ అని!
ఇలాంటివి జరిగినప్పుడు ఇంకా నమ్మకంగా, ఆసక్తిగా అనిపిస్తుంది. అందుకే నాకు తరచుగా వచ్చే కొన్ని కలల మీద గూగుల్ చేసి చూసాను. కానీ పెద్దగా ఏమీ సమాచారం దొరకలేదు. ప్చ్...
ఇవి నా కలలు... గూగుల్ చేస్తే నాకు దొరికిన వాటి అర్థాలు...
౧. మా ఊరులోని మా పాత (అమ్మేసిన) ఇల్లు... ఎక్కువగా రాత్రి పూట, ఎవరూ లేకుండా... భయం భయంగా...
గూగుల్ చేస్తే తెలిసిన సమాచారం... disturbed childhood
౨. ఆత్మలు (దెయ్యాలు)... ఒక్కోసారి ఏదో తెలిసినట్టు అనిపించే ఇంట్లో...
౩. ఏదో బస్సులో నుండో... మరో చోటనుండో పడిపోతునట్టు...
దీని అర్థం... మనలో ఏదో భయాలు ఉన్నట్టు అంట.
౪. రోడ్ క్రాస్ చేస్తూ... చేయలేకపోతున్నట్టు... రోడ్ మధ్యలో ఉండిపోయినట్టు...
౫. బస్సు కోసం లాస్ట్ మినిట్లో వచ్చినట్టు... అలా వస్తు ఏవేవో ముఖ్యమైన వస్తువులు మర్చిపోయినట్టు... వాటికోసం వెళ్తే బస్సు మిస్ అయిపోతుందేమో... అన్న confusion...
దీని అర్థం... ఆ బస్సు / ట్రైన్ జర్నీ మన లైఫ్ జర్నీ అంట. ఏదో oppurtunity వచ్చినట్టు... అది మిస్ అవుతున్నట్టు... లేదా మిస్ అవుతామేమో అన్న భయం ఉన్నట్టు.
౬. బాగా తెలిసిన మనుషులు... ఒక్కోసారి ఎప్పుడో దూరమైపోయిన వారు... ఒక్కోసారి అస్సలు ఎప్పుడూ చూడని వారు...
౭. సాయి బాబా... ఒక్కోసారి నన్ను చూసి నవ్వుతున్నట్టు... ఒక్కోసారి ఏమీ expression లేకుండా...
ఇది మన నమ్మకమంట. బాబా (లేదా ఎవరైనా దేవుడు) మాట్లాడుతుంటే దాని అర్థం తను మనకి ఏదో సలహా ఇస్తున్నట్టు అంట. తన expression ని బట్టి అర్థం చేసుకోవాలి. ఒక్కోసారి అది మనలో ఉన్న గిల్ట్ ఫీలింగ్ కూడా అవ్వొచ్చంట.
౮. పాము... చిన్న చిన్నవి కొన్ని... లేదా పెద్దది...
ఇది అనలైస్ చేయటానికి చాలా కష్తం అంట. దీనిలో చాలా variations ఉండొచ్చు అంట. ఆ వ్యక్తికి పాములంటే ఉండే భయం కూడా అవ్వొచ్చంట.
౯. కుక్క(లు)
దీని అర్థం సెల్ఫ్ క్యారెక్టర్ అంట. అవి against గా ఉంటే... మనం ఏదో పని మన క్యారెక్టర్ కి against గా చేస్తున్నట్టు అంట.
౧౦. ఒక్కోసారి ఎవరో చనిపోయినట్టు... ఒక్కోసారి పెళ్లి జరుగుతున్నట్టు...
ఇంకా ఉన్నాయేమో... ప్రస్తుతానికి ఇవే గుర్తొచ్చాయి.
నాకు దొరికిన ఆ అర్థాలన్నీ నిజమో కాదో, అసలు నిజంగా వీటికేమైనా అర్థాలు ఉన్నాయో లేదో నాకు తెలీదు కానీ... తరచుగా వస్తుండటం వల్లన ఏదో అర్థం ఉండే ఉంటుందేమో అని నా నమ్మకం. తెలుసుకోవాలని చాలా ఆసక్తిగా ఉంటుంది. హ్మ్మ్...
Picture Courtesy: Internet
"కలలు కాదండీ గోపాల్ గారూ కళలు... fine arts"
దాన్నే మనం తారుమారు చేసాం అన్నమాట. ఎందుకంటే మన పోస్ట్ 'కల'ల గురించి కాబట్టి :D
(ఈ పోస్ట్ చేయాలి అనుకోగానే... ఎందుకోగాని ఆ డైలాగ్ గుర్తొచ్చింది... అందుకే అలా పెట్టేసా టైటిల్ :D)
నాకు ఒక్కోసారి నిద్రలో వచ్చే కలలు (ofcourse ఎవరికైనా కలలు నిద్రలోనే వస్తాయనుకోండి :P) అలా గుర్తుండిపోతాయి. కొన్ని ఆ రోజంతా గుర్తుంటాయి... కొన్ని ఎన్ని రోజులైనా గుర్తుంటాయి! అన్నిటికీ కాకపోయినా మనకి వచ్చే కొన్ని కలలకి తప్పకుండా ఏదో ఒక అర్థం ఉంటుందని నాకు అనిపిస్తుంది. ఈ విషయం మీద ఆల్రెడీ చాలా మంది చాలా బుక్స్ కూడా వ్రాసేసారు (నేనేం చదవలేదనుకోండి, అది వేరే విషయం).
కొన్ని కలలైతే మళ్ళీ మళ్ళీ వస్తూ ఉంటాయి. అలాంటప్పుడు తప్పకుండా వాటికి ఏదోఅర్థం ఉంది అనిపిస్తుంది.
కలలని అనలైస్ చేయటం చాలా పెద్ద విషయం. నాకైతే అందులో కొంచం కూడా అనుభవం లేదు.
కానీ మొన్న ఒకరోజు మా ఫ్రెండ్ కి ఒక కల వచ్చింది. అది చాలా విచిత్రంగా ఉందని చెప్పింది. మా ఇద్దరికీ కామన్ ఫ్రెండ్ ఇంకో అమ్మాయికి డెలివరీ అయినట్టు (ఆ అమ్మాయి ఆల్రెడీ క్యారీయింగ్) ... తనకి ముగ్గురు పిల్లలు పుట్టినట్టు. ఇద్దరు అమ్మాయిలు, ఒక అబ్బాయి. అబ్బాయి చాలా అందవిహీనంగా ఉన్నట్టు, కానీ కాసేపట్లోనే మంచిగా అయిపోయినట్టు... అంతలోనే ఏదో సముద్రం... ఇంకా నీళ్ళల్లో చేపలు. ఇలా అర్థం పర్థం లేని combination లో ఉంది ఆ కల. సరే దాని అర్థం ఏంటో తెలుసుకుందామని గూగులమ్మని అడిగితే... అలాంటి కల వస్తే దాని అర్థం తను ప్రేగ్నంట్ అయి ఉండొచ్చు అని ఉంది. మేము పెద్దగా సీరియస్ గా తీసుకోలేదు కానీ, సరిగ్గా అది జరిగిన నాలుగు రోజులకి తెలిసింది తను నిజంగానే క్యారీయింగ్ అని!
ఇలాంటివి జరిగినప్పుడు ఇంకా నమ్మకంగా, ఆసక్తిగా అనిపిస్తుంది. అందుకే నాకు తరచుగా వచ్చే కొన్ని కలల మీద గూగుల్ చేసి చూసాను. కానీ పెద్దగా ఏమీ సమాచారం దొరకలేదు. ప్చ్...
ఇవి నా కలలు... గూగుల్ చేస్తే నాకు దొరికిన వాటి అర్థాలు...
౧. మా ఊరులోని మా పాత (అమ్మేసిన) ఇల్లు... ఎక్కువగా రాత్రి పూట, ఎవరూ లేకుండా... భయం భయంగా...
గూగుల్ చేస్తే తెలిసిన సమాచారం... disturbed childhood
౨. ఆత్మలు (దెయ్యాలు)... ఒక్కోసారి ఏదో తెలిసినట్టు అనిపించే ఇంట్లో...
౩. ఏదో బస్సులో నుండో... మరో చోటనుండో పడిపోతునట్టు...
దీని అర్థం... మనలో ఏదో భయాలు ఉన్నట్టు అంట.
౪. రోడ్ క్రాస్ చేస్తూ... చేయలేకపోతున్నట్టు... రోడ్ మధ్యలో ఉండిపోయినట్టు...
౫. బస్సు కోసం లాస్ట్ మినిట్లో వచ్చినట్టు... అలా వస్తు ఏవేవో ముఖ్యమైన వస్తువులు మర్చిపోయినట్టు... వాటికోసం వెళ్తే బస్సు మిస్ అయిపోతుందేమో... అన్న confusion...
దీని అర్థం... ఆ బస్సు / ట్రైన్ జర్నీ మన లైఫ్ జర్నీ అంట. ఏదో oppurtunity వచ్చినట్టు... అది మిస్ అవుతున్నట్టు... లేదా మిస్ అవుతామేమో అన్న భయం ఉన్నట్టు.
౬. బాగా తెలిసిన మనుషులు... ఒక్కోసారి ఎప్పుడో దూరమైపోయిన వారు... ఒక్కోసారి అస్సలు ఎప్పుడూ చూడని వారు...
౭. సాయి బాబా... ఒక్కోసారి నన్ను చూసి నవ్వుతున్నట్టు... ఒక్కోసారి ఏమీ expression లేకుండా...
ఇది మన నమ్మకమంట. బాబా (లేదా ఎవరైనా దేవుడు) మాట్లాడుతుంటే దాని అర్థం తను మనకి ఏదో సలహా ఇస్తున్నట్టు అంట. తన expression ని బట్టి అర్థం చేసుకోవాలి. ఒక్కోసారి అది మనలో ఉన్న గిల్ట్ ఫీలింగ్ కూడా అవ్వొచ్చంట.
౮. పాము... చిన్న చిన్నవి కొన్ని... లేదా పెద్దది...
ఇది అనలైస్ చేయటానికి చాలా కష్తం అంట. దీనిలో చాలా variations ఉండొచ్చు అంట. ఆ వ్యక్తికి పాములంటే ఉండే భయం కూడా అవ్వొచ్చంట.
౯. కుక్క(లు)
దీని అర్థం సెల్ఫ్ క్యారెక్టర్ అంట. అవి against గా ఉంటే... మనం ఏదో పని మన క్యారెక్టర్ కి against గా చేస్తున్నట్టు అంట.
౧౦. ఒక్కోసారి ఎవరో చనిపోయినట్టు... ఒక్కోసారి పెళ్లి జరుగుతున్నట్టు...
ఇంకా ఉన్నాయేమో... ప్రస్తుతానికి ఇవే గుర్తొచ్చాయి.
నాకు దొరికిన ఆ అర్థాలన్నీ నిజమో కాదో, అసలు నిజంగా వీటికేమైనా అర్థాలు ఉన్నాయో లేదో నాకు తెలీదు కానీ... తరచుగా వస్తుండటం వల్లన ఏదో అర్థం ఉండే ఉంటుందేమో అని నా నమ్మకం. తెలుసుకోవాలని చాలా ఆసక్తిగా ఉంటుంది. హ్మ్మ్...
Picture Courtesy: Internet
Tuesday, January 12, 2010
బేరాలు - సారాలు
గమనిక: టైటిల్ లో ఉన్నట్టు... ఈ పోస్ట్ 'బేరాల' గురించే. కానీ సారం (సారంశం) నేనేమి చెప్పలేదు...ఎవరికి వారు అర్థం చేసుకోండి.
మొన్న సాయంత్రం ఆఫీసు నుండి త్వరగా బయట పడ్డాను. ఎలాగు త్వరగానే వెళ్తున్నాను కదా... ఈవెనింగ్ స్నాక్స్ కింద తినటానికి ఏమైనా తీసుకెళ్దామని మెక్ డొనాల్డ్స్ కి వెళ్లాను. నాకు, నాతో ఉండే నా ఫ్రెండ్ కి (actually నేనే తనతో ఉంటున్నాను :D) అని... రెండు burgers, fries తీసుకున్నాను.
అవి తీసుకుని ఇంటికి వెళ్తుంటే... దారిలో కొబ్బరి బొండాలు కనిపించాయి.
ఆ బండి దగ్గరకి వెళ్ళి.. "బొండం ఎంత?" అని అడిగాను.
ఆ అబ్బాయి ఒక్క క్షణం మౌనంగా ఉండి... "పది" అన్నాడు. అవి చూస్తే చాలా చిన్నగా, ఎండిపోయినట్టుగా ఉన్నాయి.
"ఏంటి... ఇంత చిన్నగా ఉన్నాయి వీటికి పది రూపాయలా... ఎనిమిది తీసుకోండి" అన్నాను.
అతనేమి మాట్లాడలేదు. సరే అన్నట్టుగా... రెండు బొండాలు కొట్టి ఇచ్చాడు.
అతనికి డబ్బులిచ్చేసి వస్తుంటే... బుర్రలో ఒకటే ఆలోచన. అక్కడేమో మెక్ లో పెద్దగా ఏమి కొనకపోయినా... అంత బిల్ అయింది... ఏం? అక్కడ కూడా అడిగి ఉండొచ్చుగా... ఇంత చిన్నగా ఉన్నాయి burgers... వీటికి అంత డబ్బులా అని... అక్కడ మాత్రం నోరు మెదపకుండా... ఎంత అడిగితే అంత సమర్పిస్తాం. ఏదో మనం వాళ్ళకి అప్పున్నట్టు!
ఇంకా tax లు గట్రా అంటూ వాయించేస్తారు. అయినా ఒక్క మాట కూడా అడగము. ఎంతైనా ఇచ్చేస్తాము.
కానీ పాపం ఇక్కడ వీళ్ళు రోడ్ మీద ఎండలో రోజంతా నిలబడి అమ్ముతుంటే... వీళ్ళ దగ్గర రెండు రూపాయల కోసం బేరమాడాను.... ఛి ఛి. ఎంత తప్పు. ఆ రెండు రూపాయల్లో నేనేమైనా మేడలు కట్టేస్తానా. పాపం వాళ్ళకి మిగిలేదే రూపాయో రెండు రూపాయలో. అది కూడా బేరమాడేసి ఏదో గెలిచేసినట్టు ఫీలింగ్. హ్మ్...
పొద్దున్నుండి అలా అమ్ముతున్నా పెద్దగా ఎవరూ కొనలేదేమో... పాపం అందుకే నాకు అడగ్గానే తగ్గించి ఇచ్చేసాడేమో! నేను మాత్రం ఏదో గొప్పగా బేరమాడి సాధించేసినట్టు ఫీల్ అయిపోయి... అతనికొచ్చే రెండు రూపాయల లాభం కూడా లాగేసుకున్నాను. ఛా.
ఇలా రకరకాల ఆలోచనలతో వెళ్తుంటే... కాస్త ముందుకి వచ్చాక... అక్కడ ఇంకో కొబ్బరి బోండాల బండి కనిపించింది. ఇవి నేను కొన్నవాటి కంటే కొంచం మంచిగా ఉన్నాయి. ఆ బండికి ఒక బోర్డు తగిలించి ఉంది...
"5 Rs/-"
మొన్న సాయంత్రం ఆఫీసు నుండి త్వరగా బయట పడ్డాను. ఎలాగు త్వరగానే వెళ్తున్నాను కదా... ఈవెనింగ్ స్నాక్స్ కింద తినటానికి ఏమైనా తీసుకెళ్దామని మెక్ డొనాల్డ్స్ కి వెళ్లాను. నాకు, నాతో ఉండే నా ఫ్రెండ్ కి (actually నేనే తనతో ఉంటున్నాను :D) అని... రెండు burgers, fries తీసుకున్నాను.
అవి తీసుకుని ఇంటికి వెళ్తుంటే... దారిలో కొబ్బరి బొండాలు కనిపించాయి.
ఆ బండి దగ్గరకి వెళ్ళి.. "బొండం ఎంత?" అని అడిగాను.
ఆ అబ్బాయి ఒక్క క్షణం మౌనంగా ఉండి... "పది" అన్నాడు. అవి చూస్తే చాలా చిన్నగా, ఎండిపోయినట్టుగా ఉన్నాయి.
"ఏంటి... ఇంత చిన్నగా ఉన్నాయి వీటికి పది రూపాయలా... ఎనిమిది తీసుకోండి" అన్నాను.
అతనేమి మాట్లాడలేదు. సరే అన్నట్టుగా... రెండు బొండాలు కొట్టి ఇచ్చాడు.
అతనికి డబ్బులిచ్చేసి వస్తుంటే... బుర్రలో ఒకటే ఆలోచన. అక్కడేమో మెక్ లో పెద్దగా ఏమి కొనకపోయినా... అంత బిల్ అయింది... ఏం? అక్కడ కూడా అడిగి ఉండొచ్చుగా... ఇంత చిన్నగా ఉన్నాయి burgers... వీటికి అంత డబ్బులా అని... అక్కడ మాత్రం నోరు మెదపకుండా... ఎంత అడిగితే అంత సమర్పిస్తాం. ఏదో మనం వాళ్ళకి అప్పున్నట్టు!
ఇంకా tax లు గట్రా అంటూ వాయించేస్తారు. అయినా ఒక్క మాట కూడా అడగము. ఎంతైనా ఇచ్చేస్తాము.
కానీ పాపం ఇక్కడ వీళ్ళు రోడ్ మీద ఎండలో రోజంతా నిలబడి అమ్ముతుంటే... వీళ్ళ దగ్గర రెండు రూపాయల కోసం బేరమాడాను.... ఛి ఛి. ఎంత తప్పు. ఆ రెండు రూపాయల్లో నేనేమైనా మేడలు కట్టేస్తానా. పాపం వాళ్ళకి మిగిలేదే రూపాయో రెండు రూపాయలో. అది కూడా బేరమాడేసి ఏదో గెలిచేసినట్టు ఫీలింగ్. హ్మ్...
పొద్దున్నుండి అలా అమ్ముతున్నా పెద్దగా ఎవరూ కొనలేదేమో... పాపం అందుకే నాకు అడగ్గానే తగ్గించి ఇచ్చేసాడేమో! నేను మాత్రం ఏదో గొప్పగా బేరమాడి సాధించేసినట్టు ఫీల్ అయిపోయి... అతనికొచ్చే రెండు రూపాయల లాభం కూడా లాగేసుకున్నాను. ఛా.
ఇలా రకరకాల ఆలోచనలతో వెళ్తుంటే... కాస్త ముందుకి వచ్చాక... అక్కడ ఇంకో కొబ్బరి బోండాల బండి కనిపించింది. ఇవి నేను కొన్నవాటి కంటే కొంచం మంచిగా ఉన్నాయి. ఆ బండికి ఒక బోర్డు తగిలించి ఉంది...
"5 Rs/-"
Wednesday, January 6, 2010
కట్నం వేదింపులకి బలవుతున్న "మగవాళ్ళు"!
శ్రీకర్ కి ఈమధ్యనే పెళ్లయింది. అమ్మాయి పేరు అనిత. బాగా చదువుకుంది. అమ్మాయి నచ్చటానికి అదే ముఖ్యమైన కారణం. సంబంధం కూడా బాగా తెలిసిన వాళ్ళ ద్వారా రావటంతో వాళ్ళ గురించి పెద్దగా ఏమి వివరాలు కనుక్కోకుండానే పెళ్లి నిశ్చయించేసారు. అనిత వాళ్లు అంతగా డబ్బున్నవాళ్ళు కాకపోవటం తో సగం పైన పెళ్లి ఖర్చులు కూడా శ్రీకర్ వాళ్ళే పెట్టుకున్నారు. అంతా ఒక నెలలో జరిగిపోయింది.
అనిత ఇంట్లో ఎవరితో కలివిడిగా ఉండేది కాదు. పెళ్ళైన మరుసటి రోజు నుండే ప్రతి చిన్నవిషయానికి ఏదో ఒకగొడవ చేసేది. కొత్త మనుషులతో సర్దుకుపోవటానికి కాస్త సమయం పడుతుందిలే అనుకున్నారు.
కొంత కాలం విడిగా కాపురం పెడితే వాళ్ళిద్దరి మధ్య అన్యోన్యత పెరుగుతుందని మరో ఇల్లు చూడమని శ్రీకర్ కి చెప్పారు వాళ్ళ నాన్నగారు. దానికి అనిత ఒప్పుకోలేదు. కలిసే ఉండాలని పట్టుబట్టింది. తనకి అర్థమయ్యేలా నచ్చచెప్పాలని ప్రయత్నించేవారు.
ఒక రోజు ఉన్నట్టుండి ఇంట్లో ఎవరికీ చెప్పకుండా వాళ్ళ పుట్టింటికి వెళ్ళిపోయింది. శ్రీకర్, వాళ్ళ నాన్నగారు కూడా అనితని ఇంటికి తీసుకురావటానికి వెళ్ళారు. కానీ తను రాలేదు.
కొంత కాలం గడిచాక, ఉన్నట్టుండి ఒకరోజు శ్రీకర్ వాళ్ళ ఇంటికి పోలీసులు వచ్చారు. అనిత శ్రీకర్ పైన, శ్రీకర్ కుటుంబం పైన కంప్లైంట్ ఇచ్చింది... కట్నం కోసం వేదిస్తున్నారని. పోలీసులు శ్రీకర్ ని రిమాండ్ లో ఉంచారు. బెయిల్ రావటానికి మూడు రోజులు పట్టింది.
అనిత చదువుకుంది. తెలివైంది. చాలా తెలివిగా శ్రీకర్ కుటుంబాన్ని 498A సెక్షన్ లో ఇరికించింది. కట్నం వేదింపులకి బలైపోతున్న ఆడవాళ్ళ కోసం 1983 లో ఈ సెక్షన్ ని అమలులోకి తెచ్చారు.
ఈ సెక్షన్ ప్రకారం భార్య కంప్లైంట్ ఇవ్వగానే ఏ రకమైన ప్రాధమిక విచారణ జరపకుండానే భర్తని, వారి కుటుంబ సభ్యులని అర్రెస్ట్ చేయొచ్చు. అంతే కాదు... ఒకవేళ అది తప్పుడు కంప్లైంట్ అని తేలినా కూడా దానికి ఏ రకమైన ఫైన్ కానీ, మరే రకమైన action తీసుకోవటం కానీ ఉండదు.
స్టేషన్ లో ఉన్నా రెండు రోజుల్లో శ్రీకర్ కి ఈ రకమైన తప్పుడు కంప్లైంట్స్ కి బలైన మరికొందరు పరిచయం అయ్యారు. అందులో ఒకరు ఒక ప్రముఖ టీవీ ఛానల్ లో న్యూస్ రీడర్. మంచి పోసిషన్ లో ఉన్నా కూడా ఏమి చేయలేక చేయని తప్పుకి స్టేషన్ లో దోషి లాగా గడపాలిసి వచ్చింది అతనికి.
ఒకరు ప్రభుత్వ ఉద్యోగి. ఏ రకమైన కేసు లో అయినా ఇరుక్కుని జైలు లో ఉంటే అతని ఉద్యోగం పోతుంది. ఆ కేసు తప్పుడు కేసు అని ఎప్పటికో తేలినా, ప్రస్తుతం జరగాల్సిన నష్టం జరిగిపోయింది.
ఇలాగే మరి కొంతమంది! ఆ ఒక్క స్టేషన్ లోనే రోజుకి కనీసం మూడు, నాలుగు కేసులు నమోదయ్యేవి. అందులో ఎక్కువ శాతం చదువుకున్న అమ్మాయిలు ఇచ్చినవే. వాటిలో తప్పుడు కేసులే ఎక్కువ. ఇలాంటి కేసుల్లో ఇరికించి డబ్బులు డిమాండ్ చేయటం ఒక బిజినెస్ లాగా మారింది.
The center for Social Research India వారు ఇచ్చిన రిపోర్ట్ ప్రకారం... ఈ సెక్షన్ క్రింద నమోదు అయిన కేసుల్లో 60.5 శాతం తప్పుడు కేసులే అని తేలింది.
మరొక research ప్రకారం ఈ సెక్షన్ ఎక్కువగా abuse అవుతున్న రాష్ట్రాలు ఆంధ్రప్రదేశ్ మరియు పంజాబ్.
ఈ తప్పుడు కేసుల వలన ప్రతీ సంవత్సరం 52,000 కి పైగా అమాయక భర్తలు ఆత్మహత్యలకి పాల్పడుతున్నారు.
కట్నం వేధింపులకి, గృహ హింసలకి బలైపోతున్న ఆడవాళ్ళ కోసం రకరకాల చట్టాలున్నాయి. కానీ ఆ చట్టాల బారిన పడి... ఇటువంటి తప్పుడు కేసులకి బలైపోతున్న అమాయక భర్తల కోసం ఏ చట్టం ఉంది !?
***
External links:
1. Dowry law in India
2. Abuse of 498A
3. Misuse of 498A
అనిత ఇంట్లో ఎవరితో కలివిడిగా ఉండేది కాదు. పెళ్ళైన మరుసటి రోజు నుండే ప్రతి చిన్నవిషయానికి ఏదో ఒకగొడవ చేసేది. కొత్త మనుషులతో సర్దుకుపోవటానికి కాస్త సమయం పడుతుందిలే అనుకున్నారు.
కొంత కాలం విడిగా కాపురం పెడితే వాళ్ళిద్దరి మధ్య అన్యోన్యత పెరుగుతుందని మరో ఇల్లు చూడమని శ్రీకర్ కి చెప్పారు వాళ్ళ నాన్నగారు. దానికి అనిత ఒప్పుకోలేదు. కలిసే ఉండాలని పట్టుబట్టింది. తనకి అర్థమయ్యేలా నచ్చచెప్పాలని ప్రయత్నించేవారు.
ఒక రోజు ఉన్నట్టుండి ఇంట్లో ఎవరికీ చెప్పకుండా వాళ్ళ పుట్టింటికి వెళ్ళిపోయింది. శ్రీకర్, వాళ్ళ నాన్నగారు కూడా అనితని ఇంటికి తీసుకురావటానికి వెళ్ళారు. కానీ తను రాలేదు.
కొంత కాలం గడిచాక, ఉన్నట్టుండి ఒకరోజు శ్రీకర్ వాళ్ళ ఇంటికి పోలీసులు వచ్చారు. అనిత శ్రీకర్ పైన, శ్రీకర్ కుటుంబం పైన కంప్లైంట్ ఇచ్చింది... కట్నం కోసం వేదిస్తున్నారని. పోలీసులు శ్రీకర్ ని రిమాండ్ లో ఉంచారు. బెయిల్ రావటానికి మూడు రోజులు పట్టింది.
అనిత చదువుకుంది. తెలివైంది. చాలా తెలివిగా శ్రీకర్ కుటుంబాన్ని 498A సెక్షన్ లో ఇరికించింది. కట్నం వేదింపులకి బలైపోతున్న ఆడవాళ్ళ కోసం 1983 లో ఈ సెక్షన్ ని అమలులోకి తెచ్చారు.
ఈ సెక్షన్ ప్రకారం భార్య కంప్లైంట్ ఇవ్వగానే ఏ రకమైన ప్రాధమిక విచారణ జరపకుండానే భర్తని, వారి కుటుంబ సభ్యులని అర్రెస్ట్ చేయొచ్చు. అంతే కాదు... ఒకవేళ అది తప్పుడు కంప్లైంట్ అని తేలినా కూడా దానికి ఏ రకమైన ఫైన్ కానీ, మరే రకమైన action తీసుకోవటం కానీ ఉండదు.
స్టేషన్ లో ఉన్నా రెండు రోజుల్లో శ్రీకర్ కి ఈ రకమైన తప్పుడు కంప్లైంట్స్ కి బలైన మరికొందరు పరిచయం అయ్యారు. అందులో ఒకరు ఒక ప్రముఖ టీవీ ఛానల్ లో న్యూస్ రీడర్. మంచి పోసిషన్ లో ఉన్నా కూడా ఏమి చేయలేక చేయని తప్పుకి స్టేషన్ లో దోషి లాగా గడపాలిసి వచ్చింది అతనికి.
ఒకరు ప్రభుత్వ ఉద్యోగి. ఏ రకమైన కేసు లో అయినా ఇరుక్కుని జైలు లో ఉంటే అతని ఉద్యోగం పోతుంది. ఆ కేసు తప్పుడు కేసు అని ఎప్పటికో తేలినా, ప్రస్తుతం జరగాల్సిన నష్టం జరిగిపోయింది.
ఇలాగే మరి కొంతమంది! ఆ ఒక్క స్టేషన్ లోనే రోజుకి కనీసం మూడు, నాలుగు కేసులు నమోదయ్యేవి. అందులో ఎక్కువ శాతం చదువుకున్న అమ్మాయిలు ఇచ్చినవే. వాటిలో తప్పుడు కేసులే ఎక్కువ. ఇలాంటి కేసుల్లో ఇరికించి డబ్బులు డిమాండ్ చేయటం ఒక బిజినెస్ లాగా మారింది.
The center for Social Research India వారు ఇచ్చిన రిపోర్ట్ ప్రకారం... ఈ సెక్షన్ క్రింద నమోదు అయిన కేసుల్లో 60.5 శాతం తప్పుడు కేసులే అని తేలింది.
మరొక research ప్రకారం ఈ సెక్షన్ ఎక్కువగా abuse అవుతున్న రాష్ట్రాలు ఆంధ్రప్రదేశ్ మరియు పంజాబ్.
ఈ తప్పుడు కేసుల వలన ప్రతీ సంవత్సరం 52,000 కి పైగా అమాయక భర్తలు ఆత్మహత్యలకి పాల్పడుతున్నారు.
కట్నం వేధింపులకి, గృహ హింసలకి బలైపోతున్న ఆడవాళ్ళ కోసం రకరకాల చట్టాలున్నాయి. కానీ ఆ చట్టాల బారిన పడి... ఇటువంటి తప్పుడు కేసులకి బలైపోతున్న అమాయక భర్తల కోసం ఏ చట్టం ఉంది !?
***
External links:
1. Dowry law in India
2. Abuse of 498A
3. Misuse of 498A
Subscribe to:
Posts (Atom)